Parafia pw. św. Jadwigi Śląskiej w Grodzisku Wlkp. w Archidiecezji Poznańskiej

Oczekując przyjścia Pana – Jezusa Miłosiernego – możemy uczestniczyć w codziennej liturgii okresu Adwentu – w roratach. Pieśnią towarzyszącą zwykle roratom jest Rorate caeli. Poniżej kilka słów o tej pięknej pieśni, która wybrzmiewać będzie w czasie adwentowego oczekiwania – na roratach.

Wspólnota „PŁOMIEŃ”

RORATE CAELI

Pieśń „Rorate caeli”, nieodłącznie kojarzy się nam z Adwentem, towarzyszy zwykle roratom. Śpiew ten buduje adwentowe oczekiwanie, wprowadza w jego atmosferę. Pochodzenie i historia tego śpiewu są trudne do odtworzenia. Z pewnością może się on poszczycić kilkusetletnią tradycją, choć nieobecność w średniowiecznych źródłach każe upatrywać czas jego powstania w epokach późniejszych. Pewne wzmianki pozwalają przypuszczać, że powstał we Francji i w tamtejszych kościołach przyjął się jako adwentowa modlitwa.

Słowa refrenu: „Spuśćcie rosę niebiosa a obłoki niech wyleją Sprawiedliwego” (por. Iz 45, 8) stanowią przewodni motyw adwentowej liturgii. Najpopularniejszy łaciński przekład Biblii, zwany Wulgatą, nadał tym słowom sens mesjański: tęsknego wołania o Mesjasza – Zbawiciela i zapowiedzi Jego narodzin. Tekst zwrotek to modlitwa utkana z proroctw Izajasza. W sensie historycznym wyraża się w niej grzech Izraela i dramat jego zasłużonej kary, poczucie opuszczenia przez Boga, tęsknota za Zbawicielem i Odkupicielem, a w końcu Boża obietnica pocieszenia i wyzwolenia ludu. Interpretacja duchowa każe widzieć tu sytuację duszy dotkniętej przez grzech, zmagającej się ze słabością, do której Bóg przychodzi jako Wyzwoliciel i Odkupiciel. Izrael jest także alegorią Kościoła oczekującego dnia Narodzenia Chrystusa i zarazem dnia Jego powtórnego przyjścia.

W tej pięknej pieśni zamyka się nie tylko historia Izraelitów, ale również historia naszego życia. Opowiada o naszym więzieniu; jest dramatycznym wołaniem do Niego o zmiłowanie i pełną czułości odpowiedzią Boga, pragnącego spotkania z nami i wspólnoty z Nim, która – mamy taką nadzieję – zrealizuje się w pełni w niebie.

Czytaj więcej

Czytaj więcej

Czytaj więcej

Jak w latach minionych tak i w roku bieżącym w środę 16 października 2019r uroczystości odpustowe ku czci św. Jadwigi Śląskiej – patronki naszej świątyni i parafii – zgromadziły w grodziskiej farze rzesze wiernych na uroczystej Mszy Świętej odpustowej. Przybyło również na tą uroczystość wielu kapłanów z naszego dekanatu a także z zaprzyjaźnionych parafii. Wielu parafian skorzystało z Sakramentu Pojednania za przyczyną posługujących naszych kapłanów ks. Mateusza i ks. Zbyszka.

Uroczystej liturgii odpustowej przewodniczył nasz były Proboszcz ks. Marek Sobkowiak w koncelebrze z przybyłymi kapłanami, on też wygłosił słowo podczas liturgii. Po zakończonej Mszy św. odbyła się procesja odpustowa wokół kościoła z relikwiami patronki naszej parafii a następnie wierni mogli uczcić Świętą w jej relikwii.

Podczas tej podniosłej uroczystości zebrani wierni wielbili Pana a za wstawiennictwem św. Jadwigi Śląskiej prosili Go o potrzebne łaski dla kapłanów oraz całej naszej Wspólnoty Parafialnej.

ŚWIĘTA JADWIGO ŚLĄSKA – módl się za nami!

Czytaj więcej

Czytaj więcej

Czytaj więcej

„Bez Ducha Świętego Bóg jest daleki, Chrystus jest przeszłością, Ewangelia martwą literą, Kościół zwykłą organizacją, władza dominacją, nauczanie propagandą, kult reminiscencją, a chrześcijańskie postępowanie moralnością niewolników”. – Ignatios z Laodycei

„Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię”

Czytaj więcej

Czytaj więcej