Oczekując przyjścia Pana – Jezusa Miłosiernego – możemy uczestniczyć w codziennej liturgii okresu Adwentu – w roratach. Pieśnią towarzyszącą zwykle roratom jest Rorate caeli. Poniżej kilka słów o tej pięknej pieśni, która wybrzmiewać będzie w czasie adwentowego oczekiwania – na roratach.
Wspólnota „PŁOMIEŃ”
RORATE CAELI
Pieśń “Rorate caeli”, nieodłącznie kojarzy się nam z Adwentem, towarzyszy zwykle roratom. Śpiew ten buduje adwentowe oczekiwanie, wprowadza w jego atmosferę. Pochodzenie i historia tego śpiewu są trudne do odtworzenia. Z pewnością może się on poszczycić kilkusetletnią tradycją, choć nieobecność w średniowiecznych źródłach każe upatrywać czas jego powstania w epokach późniejszych. Pewne wzmianki pozwalają przypuszczać, że powstał we Francji i w tamtejszych kościołach przyjął się jako adwentowa modlitwa.
Słowa refrenu: “Spuśćcie rosę niebiosa a obłoki niech wyleją Sprawiedliwego” (por. Iz 45, 8) stanowią przewodni motyw adwentowej liturgii. Najpopularniejszy łaciński przekład Biblii, zwany Wulgatą, nadał tym słowom sens mesjański: tęsknego wołania o Mesjasza – Zbawiciela i zapowiedzi Jego narodzin. Tekst zwrotek to modlitwa utkana z proroctw Izajasza. W sensie historycznym wyraża się w niej grzech Izraela i dramat jego zasłużonej kary, poczucie opuszczenia przez Boga, tęsknota za Zbawicielem i Odkupicielem, a w końcu Boża obietnica pocieszenia i wyzwolenia ludu. Interpretacja duchowa każe widzieć tu sytuację duszy dotkniętej przez grzech, zmagającej się ze słabością, do której Bóg przychodzi jako Wyzwoliciel i Odkupiciel. Izrael jest także alegorią Kościoła oczekującego dnia Narodzenia Chrystusa i zarazem dnia Jego powtórnego przyjścia.
W tej pięknej pieśni zamyka się nie tylko historia Izraelitów, ale również historia naszego życia. Opowiada o naszym więzieniu; jest dramatycznym wołaniem do Niego o zmiłowanie i pełną czułości odpowiedzią Boga, pragnącego spotkania z nami i wspólnoty z Nim, która – mamy taką nadzieję – zrealizuje się w pełni w niebie.
RORATE CAELI
(tekst łaciński)
Refren: Rorate caeli desuper et nubes pluant iustum.
-
Ne irascaris, Domine, * ne ultra memineris iniquitatis, * ecce civitas Sancti facta est deserta, * Sion deserta facta est, * Ierusalem desolata est, * domus sanctificationis tuae et gloriae tuae, * ubi laudaverunt te patres nostri. Refren.
-
Peccavimus, et facti sumus tamquam immundus nos * et cecidimus * quasi folium universi, * et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos * abscondisti faciem tuam a nobis, * et allisisti nos in manu iniquitatis nostrae. Refren.
-
Vide Domine afflictionem populi tui * et mitte quem missurus es, * emitte Agnum dominatorem terrae * de Petra deserti ad montem filiae Sion, * ut auferat ipse iugum captivitatis nostrae. Refren.
-
Consolamini, consolamini, popule meus: * cito veniet salus tua, * quare maerore consumeris, * quia innovavit te dolor? * Salvabo te, noli timere, * ego enim sum Dominus Deus tuus, * Sanctus Israel, Redemptor tuus.
RORATE CAELI… :
Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego…
1.Nie bądź zagniewany, Panie! Nie pamiętaj dłużej naszych grzechów! Oto miasto Świętego opuszczone, Syjon stał się pustkowiem, Jerozolima wyludniona Świątynia Twoja i dom chwały Twojej, gdzie wielbili Cię nasi ojcowie.
Rorate caeli…
2.Zgrzeszyliśmy i staliśmy się jak nieczysty I opadliśmy wszyscy niczym zwiędłe liście A nieprawości nasze jak wiatr nas rozniosły Zakryłeś przed nami swą twarz i wydałeś na pastwę naszych grzechów. Rorate caeli…
3.Spójrz, Panie, na udrękę twego ludu I poślij tego, którego masz posłać Ześlij Baranka, Władcę ziemi, ze skały pustyni do góry Córy Syjonu By on sam zdjął z nas jarzmo niewoli.
Rorate caeli…
4.Pocieszcie się, pocieszcie się ludu mój Wkrótce nadejdzie twoje zbawienie Czy dlatego tracisz ducha, że odnowiła się twoja boleść? Ocalę cię, nie bój się Jam jest bowiem Pan, Bóg twój, Święty Izraela, twój Odkupiciel.
Rorate caeli…
Zostaw komentarz
Wpisane: 1 grudnia 2019 przez redaktor
PIERWSZA NIEDZIELA ADWENTU
Oczekując przyjścia Pana – Jezusa Miłosiernego – możemy uczestniczyć w codziennej liturgii okresu Adwentu – w roratach. Pieśnią towarzyszącą zwykle roratom jest Rorate caeli. Poniżej kilka słów o tej pięknej pieśni, która wybrzmiewać będzie w czasie adwentowego oczekiwania – na roratach.
Wspólnota „PŁOMIEŃ”
RORATE CAELI
Pieśń “Rorate caeli”, nieodłącznie kojarzy się nam z Adwentem, towarzyszy zwykle roratom. Śpiew ten buduje adwentowe oczekiwanie, wprowadza w jego atmosferę. Pochodzenie i historia tego śpiewu są trudne do odtworzenia. Z pewnością może się on poszczycić kilkusetletnią tradycją, choć nieobecność w średniowiecznych źródłach każe upatrywać czas jego powstania w epokach późniejszych. Pewne wzmianki pozwalają przypuszczać, że powstał we Francji i w tamtejszych kościołach przyjął się jako adwentowa modlitwa.
Słowa refrenu: “Spuśćcie rosę niebiosa a obłoki niech wyleją Sprawiedliwego” (por. Iz 45, 8) stanowią przewodni motyw adwentowej liturgii. Najpopularniejszy łaciński przekład Biblii, zwany Wulgatą, nadał tym słowom sens mesjański: tęsknego wołania o Mesjasza – Zbawiciela i zapowiedzi Jego narodzin. Tekst zwrotek to modlitwa utkana z proroctw Izajasza. W sensie historycznym wyraża się w niej grzech Izraela i dramat jego zasłużonej kary, poczucie opuszczenia przez Boga, tęsknota za Zbawicielem i Odkupicielem, a w końcu Boża obietnica pocieszenia i wyzwolenia ludu. Interpretacja duchowa każe widzieć tu sytuację duszy dotkniętej przez grzech, zmagającej się ze słabością, do której Bóg przychodzi jako Wyzwoliciel i Odkupiciel. Izrael jest także alegorią Kościoła oczekującego dnia Narodzenia Chrystusa i zarazem dnia Jego powtórnego przyjścia.
W tej pięknej pieśni zamyka się nie tylko historia Izraelitów, ale również historia naszego życia. Opowiada o naszym więzieniu; jest dramatycznym wołaniem do Niego o zmiłowanie i pełną czułości odpowiedzią Boga, pragnącego spotkania z nami i wspólnoty z Nim, która – mamy taką nadzieję – zrealizuje się w pełni w niebie.
RORATE CAELI
(tekst łaciński)
Refren: Rorate caeli desuper et nubes pluant iustum.
RORATE CAELI… :
Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego…
1.Nie bądź zagniewany, Panie! Nie pamiętaj dłużej naszych grzechów! Oto miasto Świętego opuszczone, Syjon stał się pustkowiem, Jerozolima wyludniona Świątynia Twoja i dom chwały Twojej, gdzie wielbili Cię nasi ojcowie.
Rorate caeli…
2.Zgrzeszyliśmy i staliśmy się jak nieczysty I opadliśmy wszyscy niczym zwiędłe liście A nieprawości nasze jak wiatr nas rozniosły Zakryłeś przed nami swą twarz i wydałeś na pastwę naszych grzechów. Rorate caeli…
3.Spójrz, Panie, na udrękę twego ludu I poślij tego, którego masz posłać Ześlij Baranka, Władcę ziemi, ze skały pustyni do góry Córy Syjonu By on sam zdjął z nas jarzmo niewoli.
Rorate caeli…
4.Pocieszcie się, pocieszcie się ludu mój Wkrótce nadejdzie twoje zbawienie Czy dlatego tracisz ducha, że odnowiła się twoja boleść? Ocalę cię, nie bój się Jam jest bowiem Pan, Bóg twój, Święty Izraela, twój Odkupiciel.
Rorate caeli…
Kategoria: Bez kategorii
Msze Święte i Nabożeństwa
7:30 w Farze
9:30 w Farze
11:00 w Klasztorze (z udziałem dzieci)
12:30 w Farze
18:00 w Farze (sobota i niedziela)
Dni powszednie
7:30 w Klasztorze
19:00 w Farze
Msza Św. z nowenną do NMP
Wtorek: 11:00 w Klasztorze
Środa: 19:00 w Farze
Biuro parafialne i cmentarne
środa: 16:00 – 17:30,
piątek: 10:30 – 12:00,
Poradnia rodzinna
17:00 - 18:00
Sala przy kościele poklasztornym ul. 3 maja 3, Grodzisku Wlkp.
Najbliższe wydarzenia
Maj 2024
środa, 1 maja
piątek, 3 maja
sobota, 4 maja
piątek, 31 maja
Czerwiec 2024
sobota, 1 czerwca
Linki
Watykański Serwis Informacyjny
Konferencja Episkopatu Polski
Archidiecezja Poznańska
Arcybiskupie Seminarium Duchowne
Powiat Grodziski
Grodzisk Wielkopolski